Romeiro, hei de ir lonxe ao San Andres
Con herbiñas de namorar
Dareille a quen alén mar está
O aloumiño do meu amor
Hei de vestir a camisa de liño
Que ela teceo para min
Con herbiñas de namorar
Anda o lagarto azul e souril
A acaroar mapoulas bermellas
Nacidas de fusís
Co aloumiño do meu amor
Alleo á guerra e ao seu tambor
Morto ou vivo hei volver á terra
Que ela andou canda min
Con herbiñas de namorar
Chouta o mascato polo cantil
A vela-lo adro familiar
Ala lonxe, na fin
Co aloumiño do meu amor
Cabo do mundo, ó pé dun aguillón
Doeme a guerra ruín
Entre herbiñas de namorar
Corvo mariño voa xentil
O amilladoiro a levantar
E pan santo a colorir
Co aloumiño do meu amor
Romeiro, hei de ir lonxe ao San Andres
Con herbiñas de namorar
Dareille a quen alén mar está
O aloumiño do meu amor